- سابقه دار
دارای سابقۀ خوب یا بد، با سابقه، پیشینه دار
معنی سابقه دار - جستجوی لغت در جدول جو
- سابقه دار (گُ تَ دَ / دِ)
دارای پیشینه. دارای سابقۀ نیک یابد. با سابقه. آنکه بواسطۀ ممارست بسیار در شغلی یا کاری در کار خود مهارتی یافته است
- سابقه دار
با سابقه (چه در کارهای خوب و چه بد) : مجرمین کار کشته و سابقه دار
- سابقه دار
باسابقه، دارای پیشینه نیک یا بد
- سابقه دار
پیشینه دار
- سابقه دار
باسابقه، بدسابقه، پیشینه دار، مجرم، پرونده دار
متضاد: خوش سابقه
متضاد: خوش سابقه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی که آماده است سرش بر دار رود، شخص ماجراجو و پرخاشخر که دل بر کشته شدن بدهد و بر ضد حکومت وقت قیام کند، سربربادرفته، برسرداررفته
آنچه دارای سایه باشد، هر چیزی که سایه بیندازد، سایه ور، سایه افکن، برای مثال صولتت باد سایه دار ظفر / دولتت باد دایگان ملوک (خاقانی - ۴۷۲)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
خوش طبع. خوش وضع. دارای خصلت وسیرت نیک. خوشمزه. سلیقه مند. سلیقه شعار. (ناظم الاطباء). آنکه حسن انتخاب دارد. رجوع به سلیقه مند شود
آنچه که سایه دارد: درخت سایه دار، حرفی که دو خطی نوشته باشند، غشی سایه زده
باسلیقه، خوش سلیقه، سلیقه مند
متضاد: بی سلیقه
متضاد: بی سلیقه
